PEKIN, 8 listopada 2022 r. /PRNewswire/ — Góra Lushan jest zapewne najczęściej odwiedzaną przez chińskich literatów. W historii ponad 3 tys. słynnych pisarzy wspięło się tam, tworząc dziesiątki tysięcy wierszy. Każdy z tych utworów dodaje górze odmiennego uroku. Lushan również wydaje się inna dla różnych ludzi.
W 726 roku n.e. poeta Li Bai, wówczas 26-letni, po raz pierwszy wspiął się na Lushan. W jego oczach szczyt ten wydawał się majestatyczny, piękny i romantyczny. W 750 roku n.e., 24 lata później, Li Bai ponownie dokonał takiego wejścia. W jednym ze swoich najsławniejszych wierszy napisał: „Czterdzieści dziewięć lat minęło i już nigdy nie wróci. Dzikie uczucia stają się naturalne i nieograniczone, mimo dramatycznych zmian w świecie”. W tamtym momencie mgliste morze chmur i lasów w Lushan sprawiło, że nie bał się starości i nie był skrępowany światem zewnętrznym. W 760 r. n.e. Li Bai odwiedził górę po raz piąty i zarazem ostatni. Szczyt ten jest bezpieczną przystanią, miejscem uzdrowicielskim, przestrzenią przynależności. Nieważne, czy to zima czy lato, nieważne, jak daleko czy blisko, w Lushan zawsze można znaleźć swój duchowy dom.
Na obszarze Jiangxi jest mnóstwo urzekających gór i zbiorników wodnych, takich jak szczyt Wugong, stroma góra Sanqing i prezentujące tysiące stylów wzniesienie Lingshan. Ponad 3 tys. strumieni i pięć głównych rzek spływa do jeziora Poyang, czyniąc Jiangxi tętniącym życiem regionem pełnym różnorodnych ryb, ptaków i szczęśliwych wędkarzy. Mnogość chmur, poranny blask, tęcze oraz zielone wzgórza, a także wiosenne i skalne lasy od tysięcy lat towarzyszą tej ziemi wraz z obecnymi tam duchami ludzi.
Film – https://mma.prnewswire.com/media/1941006/Between_mountains_and_rivers.mp4
SOURCE CCTV+